Relax, just do it ...

Zaterdag, onze 1e nacht in dit leuke B&B zit er op en zijn we goed door gekomen. Ik ben weer tegen 7.30 u wakker, draai me nog een keer om maar dat haalt niets uit dus uit bed en even aan de laptop.
Om 8.45 u drukken we op het ontbijtbelletje (leuk word voor Wordfeud!!) wat we, op advies van Diane, the land lady, 5 seconden ingedrukt houden en daarna moeten we 5 minuten wachten en dan is ons ontbijt klaar. Zo gezegd, zo gedaan en zo waar, breakfast: op het balkon samen met de andere gasten.
We trekken de conclusie dat er 4 kamers verhuurd worden en dat Bill en Diana dus weinig ruimte over houden voor zichzelf.
Het ontbijt bestaat uit verse aardbeien, verschillende soorten (corn)flakes/cereals en geroosterd brood met jam. We zien beneden ons, in de tuin, een eekhoorn het voorgeschotelde voer op peuzelen en even later verschijnt er een mooi, rood vogeltje met kuif. Ineens roept Diane dat er een manatee (zeekoe) te zien is in het water. Dit dier maakt eerst cirkels met zijn staart en komt dan heel even omhoog met de neus. Helaas gaat het allemaal zo snel en redelijk ver weg dat ik 't niet helemaal mee krijg.
Als we klaar zijn met eten besluiten we op ons gemak naar Pine Island te gaan om ergens aan het strand te liggen.
Helaas, wat er aan strand is op Pine Island is private dus no trespassing dus omdraaien voor dat we de zee in donderen. Weet je wat? We gaan lekker terug naar Bill en Diane en gaan daar van de zon genieten. We stoppen nog even bij de Winn Dixie voor wat boodschappen en eenmaal 'thuis' installeren we ons in de zon. Cheriette kiest voor de tuin, ik voor de aanlegsteiger.
Zon en wind, mhh dat zal wel goed bakken of pakken ...
Ik dut even weg en als ik op kijk zie ik een dolfijn! Aangezien we al mazzel hebben gehad met het percentage live gespot wildlife kan dit er wel bij. Foto! Shit, andere lens ... snel, wisselen ... foto! Hebbes, of ja de staart dan maar het is wel bewijs.
Een kwartier lang staar ik over het water in de hoop nog iets bijzonders te zien maar helaas. Het wordt steeds drukker met bootjes waardoor je wel wat te zwaaien hebt, dat dan weer wel. Het is blijkbaar zo'n gebaar als motorrijders eerst in Nederland deden als ze elkaar tegen kwamen op de weg. Zo'n gebaar van "wij delen dezelfde hobby en die is anders dan anders!" Tot dat er zoveel motorrijders waren dat je wel kon blijven zwaaien. Zo gaat het hier nog wel - je geniet op wat voor manier dan ook van het water dus begroet je elkaar.

En wat doe je verder op zo'n zonnige zaterdag aan het water? Nou, vooral niks. Een keer wat te drinken halen op je kamer, een korte binnenpauze houden omdat de zon toch wel erg heet is enz.
We zitten tot 17.30 uur op de steiger en zien springende vissen en vis etende pelikanen om ons heen.
Het begint bijna te wennen ...
Daarna toch maar weer in de benen, douchen en dan op weg naar iets te eten in de buurt van Cape Coral. In dit geval was een TomTom misschien handig geweest want nu rijden we ietwat doelloos rond maar dat heeft ook wel wat. We besluiten terug te rijden en kiezen voor de Pizzahut, het is al bijna 20 u en laat genoeg voor een warme hap.
Er valt weinig over te melden eigenlijk, wat je krijgt is lekker maar het was niet echt gezellig zitten al was de muziek wel leuk. We betalen 20 Dollar en 2 cent dus ja, waar hebben we het over ... ? 14 Euro!

Terug naar onze Bayview Inn, foto's importeren en uitwisselen, blog tikken en nog maar eens met de aftersun over de rode knieën en schouders. Auww!

Het was een luie zaterdag maar wel erg relaxed na 5 best drukke dagen van reizen en rijden.
Morgen gaan we eerst weer ontbijten met Bill en Diane en alle andere gasten, hopelijk nu een beter zicht op manatees. Daarna gaan we naar Sanibel, een eiland wat een uurtje rijden vanaf Matlacha ligt. Daar huren we fietsen om op die manier het eiland te verkennen. Een nieuw avontuur!!

- de linkse pelikaan werkt een vis achterover -