Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet ...

Vannacht even wakker geweest van regen, ja wel - regen! En dat op the Keys maar zolang het 's nachts is, is het niet erg alleen dat je er wat slaap door mist. Tegen 8 uur definitief wakker en even buiten loeren, daarna alles inpakken, laatste yoghurt en verse ananas buiten nuttigen maar door de harde wind was dat niet echt relaxed ontbijten. We checken uit en stappen weer in onze witte Geer & Goor auto om noordelijk te rijden, de Keys achter ons latend.
Ineens verschijnt er een glimlach op Cheriette's gezicht want we zien een Starbucks dus tijd voor echte koffie, een paar egg mayonaise bammekes en dan weer verder. Later stoppen we nog om te lunchen en te tanken bij een BP: 15.5 gallon voor 60 Dollar. Dat is, even snel gerekend, zo'n 60 liter voor 42 Euro. Dat gaat op mijn werk niemand lukken behalve dan misschien de LPG tanker.
We rijden de Florida Turnpike op en even later weer af, nemen de 41 West also know as the Tamiami trail, en moeten ineens op de rem voor een overstekende alligator!! Even er voor zitten we nog te geinen dat het grappig zou zijn als er ineens eentje over zou steken ... en dan zowaar ... waar?? Dáár!!

We nemen de afslag naar Shark Valley, betalen 10 Dollar en parkeren de auto. Dan gaan we aan de wandel. Het is warm en er is veel te zien, we besluiten om toch maar even water uit de auto te halen want de zon steekt en danzkij het natuurschoon gaan we er er wel effe over doen.
We vergapen ons aan alligators in het water en in de "berm", op nog geen meter afstand soms!
Allerlei vogels, schildpadden en bijzondere geluiden die we voor het gemak scharen onder de noemer kikkers want als het iets anders is willen we het niet weten - het geluid varieert van hard naar zacht, verplaatst zich in twee tellen en is vooral onzichtbaar.
Roofvogels boven ons, vlinders voor ons.
Als we de (korte) wandelingen gedaan hebben rijden we verder over de 41 naar Everglades City. Nog een korte stop bij het kleinste postkantoor van de USA: in 2002 ben ik hier ook geweest en het is waar, sommige dingen veranderen nooit. Het zou ook niet kloppen als het kleinste postkantoor ineens uitgebouwd was ...
Rond 16.45 u checken we in bij The Captains Table, ons hotel voor de komende nacht. De kamer is wederom voorzien van 2 twee pers.bedden, een ruime douche, tv en Wifi. Dit keer hebben we zelfs twee 'buitenhuizen', eentje geheel omheind met vliegengaas en dan nog een gewoon, compleet open balkon met mooi uitzicht.
Omkleden en naar the pool, lekker cool. Zwemmen, liggen, dutten ...
Toch maar weer in de benen en ons klaar maken voor het avondeten, bij de buren. Het ruikt goed en we krijgen een tafel op het terras, aan het water. Weer vergapen we ons aan de natuur. We bestellen een frozen aardbeien cocktail, zonder alcohol, en qua maaltijd gaan we voor de Tilapia van de grill.
Het smaakt heerlijk!!
We betalen voor dit lekkers nog geen 32 Dollar dus da's net iets meer dan een Euro tientje p/p.
Ruimte voor een toetje is er op dat moment niet meer en de benen hebben geen zin meer om naar the local filling station te lopen dus we nemen de auto en slaan wat water in, een sapje en wat chocolade voor op de kamer.

En daar zijn we nu, lekker lui op bed, beide met een notebook en diverse kabels en SD-kaartjes.
Morgen gaan we naar Ave Maria (ja, U leest het goed), the Corkscrew Swamp Sanctuary en dan door naar Matlacha, waar we 3 nachten zullen verblijven in een B&B.